Söylediklerinin üzerine söyleyecek sözüm yok
Sen o kadar güzel söyledin ki
İçim çekildi
Yitirdim tüm harflerimi
21 nisan 09-03:40
…
Ben çıkıyorum evren
Kontrol sende
…
Her satır için tarih atmak gerek bu şiirimsi şeyde
Tarihlerin bir anlamı var mı ki
Ben zaten
derinlerdeyim ayrıca
Hem
Söyle nasıl bildin
En çok çocuk gülüşünü sevdiğimi
....
İnsanların
profillerinden
msn
pencerelerinden
bloglarında
filan fırlayıp fırlayıp
bak bu da
can yücel şiiri
bu da
bu da
a bu da
demek
istiyorum
ne güzel
demiş ne güzel hissetmiş yazmış ne güzel sevmiş
diye
...
hep
emanetti fotoğraf makinalarım
bir tek
düğmeye basan parmak benimdi
...
yüzüme
yansımışsa izin
suç benim
mi?
...
olduğumdan
güzel gösterecekse sözlerin
diyiver
...
ne zaman
görsem bir yerlerde
dayanamam ağlayıveririm
çok özlüyorum
benim kimim ki
taht kurdu yüreğime
...
Gideceğimi
bekliyorum
...
Ve
Hiç biri
aşka ait değil bu söylenenlerin
22 Nis 09 / 03-04:00
Çocukluk
arkadaşımla ben
Annemgiller otururlarken bizim evde bir akşam vaktiydi
Yağmur birden bardaktan boşanırcasına yağmaya başlamıştı da
Dayanamayıp atıvermiştik kendimizi bizim sokağa
Bizden başka kimse yoktu sokaklarda
Coşmuştuk yağmur gibi
Birkaç tur koşturmuştuk sokak aralarında
Ne eğlenmiştik ama ne gülmüştük
Ne mutlu olmuştuk aynı coşkuyu paylaşmaktan ötürü
Henüz yeni büyür gibiydik
Çocuklar gibi şendik
Islanırmışız filan aldırmamıştık ıslanmıştık
22 nis 09 18:45
